کوچکتر که بودی آرزوت این بود که خدایا میشه عروسکم زیباترین باشه ؟میشه دوچرخم بزرگترین باشه ؟ یادته ؟ میگفتی همه ی خوراکی های دنیا رو میخوای...بزرگتر که شدی آرزوهات هم بزرگتر شد گفتی خدایا می خوام دانشگاه قبول بشم و زندگی ِ خوبی داشته باشم... یادته؟الان نمی دونم کجای کاری، نمی دونم آرزوهات تا کجای دنیا پر می کشه، نمی دونم دلت کجا بند شده، اما هر جا که هستی امشب شب ِ لیلة الرغائب هست شبی که هر آرزویی که بکنی برآورده میشه.امشب از هر کجای این دنیا ی بزرگ در که بزنی برات بازش میکنه ، بدون ِ اینکه به روت بیاره چقدر غافلی،فقط مراقب آرزوهات باش... امشب راه ِ آسمون بازه، امشب چه سفید باشی ، چه سیاه ، ازش بخواه هر آنچه را که برای سعادتت لازم داری.تو می تونی هزاران آرزوهای رنگارنگ داشته باشی و به او بگویی ثروت ، قدرت ، مقام ، و خیلی چیزهای دیگه، می تونی ازش خودشو بخوای،پس مراقب آرزوهات باش. امشب یه نیم نگاهی به درد دلت با خدا بنداز ، یه مروری به دردات داشته باش ، مراقب درد ِ دلات باش ،امشب شب ِ بزرگیه ، و خدا با اشتیاق بیشتری گوش میده به حرفات .... میتونی چند ثانیه خدا بخوای ....
امشب آرزوهای آسمونیتو توی دستات بگیر و با اشک شستشو بده و منتظر باش ، فرشته ها جوابشو میارن ، صدای اجابت به دلت رسید مارو هم از دعای خیر فراموش نکن
شب شده سنگ صبور!
خونه ی غم شده باز این دل من
پر ماتم شده باز این دل من
من وتو با دلمون
تک و تنها و غریب
توی این دشت جنون
خودمونیم و خدا
خودمون و دلمون
***
تو میخوای این دل من خون بشه،دیوونه بشه؟
تو میخوای غصه ی من قصه هر خونه بشه؟
نمی خوای سنگ صبور؟
***
اگه از درد دلم با تو شکایت بکنم
قصه ی مردم ِ نامردو بگم
اگه من با تو حکایت بکنم
دل تو میشکنه چون جام بلور
نمی خوام سنگ صبور
***
دل من بی دل تو دیگه تنها می مونه
کی دیگه قصه ی افسردگیشو گوش می کنه؟
آخه کی اشک ِ اونو پاک میکنه؟
کی غم و درد اونو خاک میکنه؟
***
شده باز فصل خزون از درختا می ریزه برگ طلا
آسمون ِ پر غم،غرق ِ اندوه و بلا
چه کنم با غم ِ رسوایی دل؟
چه کنم با تب ِ تنهایی دل؟
هی براش قصه میگم،قصه ی غصه میگم
که: تو ای دل! منو دیوانه نکن
پر و بالم رو نسوز
منو پروانه نکن
***
می بینی؟ هرچی که هست مرگ امید به خدا
حسرت ِ روز سپید به خدا
همه جا رنگ و ریا همه چی نقش ِ سراب
به گلا دس میزنی خار میشن
سبزه ها زیر ِ قدم مار میشن
بازوانی که به گرمی تو رو افسون میکنن
حلقه ی دار میشن
زبونم بسته میشه ، دهنم خسته میشه
ولی ای سنگ صبور مگه باور میکنه؟
***
می دونی همدم شبهای سیاه دل من؟
عاقبت سر به بیابون میزارم
میرم اونجا که صفاست ،میرم اونجا که وفاست
میرم اونجا که فقط محرم ِ این سینه خداست
ولی ای یار دلم! ای دلت خونه اسرار دلم!
من پر از مهر و وفام تو رو با خود می برم
تو رو ای سنگ صبور! همه جا تا دل گور!
ه . م . ا
درباره خودم
لوگوی وبلاگ
آمار وبلاگ
بازدید امروز :4
بازدید دیروز :8 مجموع بازدیدها : 265675 جستجو در وبلاگ
|